Jak wygląda operacja na wypadanie pęcherza moczowego

Jak rozpoznaje się wypadanie pęcherza moczowego

Diagnoza wypadania pęcherza moczowego (cystocele) obejmuje następujące kroki:

1. badanie dna miednicy na leżąco, niekiedy też na stojąco. Będziesz poproszona o napięcie brzucha, zaciśnięcie mięśni dna miednicy, tak jakbyś miała zatrzymać strumień moczu
2. wypełnienie kwestionariusza, który da specjaliście wskazówki odnośnie stopnia wypadania pęcherza moczowego oraz wpływu choroby na jakość życia
3. badanie pęcherza moczowego i badanie moczu (pod kątem zakażenia) przy dużym zaawansowaniu choroby.

Rodzaje operacji przy obniżeniu lub wypadaniu pęcherza moczowego

Istnieją dwa typy operacji: rekonstrukcyjna i obliteracyjna. Co one oznaczają? O tym przeczytasz już za chwilę.

Operacja rekonstrukcyjna

Polega ona na przywróceniu narządów płciowych do anatomicznego położenia.

Jednym z rodzajów operacji na zaburzenia statyki narządów płciowych jest kolporafia przednia. W jej trakcie chirurg ścieśnia tkanki wspierające przednią ścianę pochwy, aby utrzymać pęcherz na swojej pozycji.

Innym typem operacji rekonstrukcyjnej jest kolpopeksja. To operacja podbrzusza, która może zostać wykonana laparoskopowo (jako minimalnie inwazyjna procedura) lub z użyciem specjalnym narzędzi (robota).

Operacja obliteracyjna

Polega ona na ścieśnieniu lub zamknięciu pochwy, aby stworzyć wsparcie dla narządów miednicy. Operacja obliteracyjna na wypadanie pęcherza nazywa się kolpokleiza.

Podczas tej procedury chirurg zszywa razem przednią i tylną ścianę pochwy, aby skrócić jej kanał. To tworzy miejsce podparcia dla narządów miednicy, szczególnie pęcherza i utrzymuje je na swoim miejscu.

Po operacji obliteracyjnej niemożliwe jest uprawianie seksu z penetracją.

Co dzieje się przed operacją na cystocele?

W zależności od rodzaju operacji może zostać użyte znieczulenie ogólne lub miejscowe. Przy znieczuleniu ogólnym nie będziesz odczuwała żadnego bólu i pozostaniesz uśpiona. Przy znieczuleniu miejscowym pozostaniesz przytomna, ale część Twojego ciała zostanie znieczulona, aby zmniejszyć ból i dyskomfort.

Co dzieje się w trakcie operacji na wypadanie pęcherza?

Kolporafię i kolpokleizę wykonuję się przez pochwę. Podczas kolporafii chirurg podnosi pęcherz z powrotem na swoje miejsce i upewnia się, że tam pozostanie. W tym celu używa szwów. Następnie usuwa nadmiar tkanki pochwy. Jeśli tkanki pochwy są bardzo cienkie, chirurg może użyć również specjalnego materiału, aby je wzmocnić.

Podczas kolpokleizy chirurg otwiera pochwę i zszywa przednią i tylną ścianę pochwy. To zamyka lub zwęża wejście do pochwy i skraca kanał pochwy.

Z drugiej strony kolpopleksję wykonuje się przez pochwę, jamę brzuszną lub laparoskopowo za pomocą kilku małych nacięć w podbrzuszu. Podczas tej operacji chirurg umocowuje specjalną siatkę od pochwy do kości ogonowej, aby przymocować pochwę na swoim pierwotnym miejscu.

Co dzieje się po operacji na wypadanie pęcherza moczowego?

Czas powrotu do formy zależy od rodzaju operacji. Zabiegi laparoskopowe zwykle oznaczają szybszą i łatwiejszą rekonwalescencję. Oznacza to, że pacjentka wraca do domu kilka dni po operacji.

Przez pierwsze kilka tygodni powrotu do formy musi unikać intensywnych ćwiczeń i seksu przez pochwę.

Ile operacji na wypadanie pęcherza się udaje?

Sukces operacji na zaburzenia statyki narządów płciowych, w tym pęcherza, zależy od jej rodzaju.

Kolpokleiza uznawana jest za najbardziej efektywny rodzaj operacji w celu leczenia wypadania pęcherza. Niestety nie można po niej uprawiać przezpochwowego seksu. Z tego powodu dla wielu kobiet nie stanowi ona pierwszego wyboru. Wykonywana jest głównie u kobiet starszych, nie aktywnych seksualnie.

Operacja rekonstrukcyjna (jak kolporafia i kolpopleksja) jest najpopularniejszym rodzajem zabiegu na wypadanie pęcherza moczowego. Jednakże jest mniej skuteczna. Oznacza to, że objawy mogą powrócić po pewnym czasie i potrzebna będzie znów ponowna operacja.  

Kolpopleksja jest bardziej skuteczna od kolporafii, ale wiąże się z większym ryzykiem komplikacji.

Komplikacje i ryzyko związane z operacją na wypadanie pęcherza moczowego

Ryzyko komplikacji po operacji związanej z zaburzeniami statyki narządów płciowych, w tym pęcherza moczowego, zależą od jej rodzaju. Operacja obliteracyjna najczęściej stanowi najbezpieczniejsze podejście. Dlaczego? Jest najmniej inwazyjna i najkrócej trwa.

Najczęściej, komplikacje są związane z ogólnym ryzykiem powiązanym z samą operacją:

• skutkami ubocznymi znieczulenia,
• nadmiernym krwawieniem,
• infekcją,
• zakrzepami.

Do innych komplikacji należą:

• bolesny seks,
• problemy z pęcherzem,
• uraz pobliskich narządów (na przykład jelit lub pęcherza).

Rzadko operacja laparoskopowa może powodować długotrwałe komplikacje, takie jak niedrożność jelit i przepuklinę brzuszną.

Ból pęcherza po operacji związanej z zaburzeniami statyki narządów płciowych

Najczęściej kobiety/pacjentki zgłaszają po operacji nacisk w okolicach pęcherza oraz skurcze. Zasadniczo znika on po paru dniach, czasem po kilku tygodniach.

Jeśli chirurg wykonał nacięcie w podbrzuszu, pacjentka może również doświadczyć bólu naokoło nacięcia, gdy będzie się zrastało. W związku tym może przyjmować leki przeciwbólowe bez recepty.

Nietrzymanie moczu po operacji na zaburzenia statyki narządów płciowych

Po operacji pacjentka może mieć problemy z pęcherzem moczowym, takie jak:

• nietrzymanie moczu; 
• trudności  z zupełnym opróżnieniem pęcherza;
• problem z rozpoczęciem w oddawaniu moczu;
• trudności z powstrzymaniem strumienia.

Na szczęście zwykle objawy znikają one samoistnie.

Jednakże jeżeli pozostają, może być potrzebne przyjmowanie leków lub wykonanie ponownej operacji. Jeśli problemy z pęcherzem nie ustępują, koniecznie należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Powrót do zdrowia po operacji na wypadanie pęcherza moczowego

W zależności od rodzaju operacji pacjentka musi pozostać w szpitalu od 1 do 3 dni. Następnie przez kilka tygodni, kobieta powinna sobie pozwolić na odpoczynek, aby rana pooperacyjna mogła się prawidłowo wygoić. Może również zostać poinformowana, że powinna przez pewien okres dostosować się do wytycznych lekarskich, co do czynności codziennych, fizjologicznych oraz pilnować terminów wizyt kontrolnych. 

Najprawdopodobniej pacjentka będzie musiała udać się na wizytę do chirurga w ciągu kilku tygodni po operacji. Upewni się na niej, że wszystko jest w porządku. Mogą ją jednak czekać dalsze kontrole w późniejszym terminie.

Alternatywy dla operacji na wypadanie pęcherza moczowego

stnieją dwie główne alternatywy dla operacji na zaburzenia statyki narządów - pessar i ćwiczenia mięśni dna miednicy (Kegla).

Pessary

Co to jest pessar? To wyrób medyczny, który ma za zadanie przytrzymać pęcherz i inne narządy miednicy na swoim anatomicznym położeniu. Można go użyć nawet w umiarkowanych (czyli obniżeniu narządów miednicy mniejszej)   i ciężkich  przypadkach (wypadania) pęcherza moczowego (czy innych narządów).

Pessaroterapia jest skuteczną i bezpieczną metodą leczenia obniżenia i wypadania narządów miednicy, szczególnie w przypadku cystocele (obniżenia/wypadanie pęcherza moczowego).

Najczęściej stosowane pessary w leczeniu cystocele:

• Pessar pierścieniowy gruby
• Pessar talerzowy
• Pessar kołnierzowy cewki moczowej
• Pessar cienki cewki moczowej

Lekarz ginekolog dobiera pacjentce model jak i rozmiar pessara, jak również zakłada pacjentce pessar po raz pierwszy. 

Po przeszkoleniu pacjentka w większości przypadków może samodzielnie zakładać i wyjmować pessar w celu pielęgnacji okolic intymnych oraz pessara.

Dobrze dobrana pessaroterapia znacząco eliminuje lub całkowicie likwiduje dolegliwości ze strony zaburzeń statyki narządów rodnych (obniżenie i wypadanie pęcherza moczowego). Jeśli pessar spełnia swoją rolę, może być stosowana przez długi czas pod regularnym nadzorem lekarza, a tym samym pacjentka nie musi poddawać się operacji. 

Ćwiczenia mięśni Kegla

Ćwiczenia mięśni dna miednicy mogą pomóc w lekkim wypadaniu pęcherza moczowego, głównie u młodych kobiet. Zwykle okazują się niewystarczające w umiarkowanych i ciężkich przypadkach wypadania pęcherza moczowego (lub innych narządów).

Przy wypadaniu pęcherza moczowego należy unikać kulek do ćwiczenia mięśni Kegla, ponieważ obciążają one dodatkowo pęcherz.

Kto jest dobrą kandydatką na operację przy wypadaniu pęcherza moczowego?

Lekarz może zaproponować operację przy wypadaniu pęcherza moczowego, jeżeli:

• stopień wypadania jest duży lub występują uciążliwe objawy lub
• pacjentka próbowała już pessarów i ćwiczeń mięśni Kegla, ale bez skutku.

Nie kwalifikuje się do operacji kobieta u której:

• stopień wypadania jest mały,
• planuje jeszcze potomstwo,
• operacja stanowi dla niej ryzyko ze względu na choroby lub przyjmowane leki, których nie może odstawić.

Jaki lekarz przeprowadza operację na wypadanie pęcherza moczowego?

Lekarze, którzy leczą obniżenia/wypadanie pęcherza moczowego i przeprowadzają operację to uroginekolodzy. Specjalizują się zarówno w ginekologii, jak i w urologii.

Podsumowanie

Wypadanie pęcherza moczowego, znane również jako cystocele, to stan, w którym pęcherz moczowy przemieszcza się do pochwy z powodu osłabienia mięśni dna miednicy. Leczenie może obejmować zarówno metody nieoperacyjne, takie jak pessaroterapia i ćwiczenia Kegla, jak i różne rodzaje operacji, w tym operacje rekonstrukcyjne, takie jak kolporafia przednia i kolpopeksja, oraz operacje obliteracyjne, takie jak kolpokleiza, które pomagają przywrócić normalne położenie narządów płciowych.

Celem treści zamieszczonych na www.drherbich.eu jest edukacja czytelniczek, która w zamierzeniu ma ułatwić im rozmowę z lekarzem. Zawarte w serwisie internetowym informacje nigdy nie mogą jednak zastąpić konsultacji lekarskiej. Nigdy też nie należy korzystać z zamieszczonych wskazówek bez zasięgnięcia porady lekarza. Właściciel strony www.drherbich.eu nie ponosi odpowiedzialności za żadne działania podjęte na podstawie zawartych na niej treści.